Stapelia to jedna z najbardziej niesamowitych roślin domowych, która może rywalizować nawet z orchideą pod względem piękna. Jego duże kwiaty o gęstych skórzastych płatkach, często ozdobione zmarszczkami i włosiem, przypominają rozgwiazdę.
Jednak wzrost popularności stada jest silnie hamowany przez aromat kwiatów: w naturalnych siedliskach stada są zapylane przez muchy, które wabią kwiaty zapachem gnijących ryb.
Dla tych, którzy nie będą zawstydzeni tą irytującą cechą rośliny, informujemy: magazyn nie ma innych wad. Jest piękna, łatwa w pielęgnacji i wystarczająco odporna na wszelkie kłopoty.
Przeczytaj o tym, jak dbać o ten kwiat w naszym artykule.
Posłuchaj artykułu
Sadzenie i pielęgnacja pochylni
- Kwitnienie: około dwóch tygodni latem.
- Oświetlenie: jasne światło słoneczne z obowiązkowym zacienieniem w wyjątkowo upalne dni (parapety wschodnie lub zachodnie).
- Temperatura: 22-26 ˚C w okresie wegetacji, nie wyższa niż 15 ˚C zimą.
- Podlewanie: regularne, ale rzadkie: od marca do września - raz lub dwa razy w tygodniu, od października do grudnia - raz w tygodniu, w grudniu i styczniu nie wykonuje się podlewania. Zużycie wody jest umiarkowane lub rzadkie.
- Wilgotność powietrza: nie ma znaczenia.
- Top dressing: w okresie aktywnego wzrostu dwa razy w miesiącu z nawozami dla kaktusów i sukulentów. Zimą nie stosuje się opatrunku górnego.
- Okres odpoczynku: grudzień-styczeń.
- Przeszczep: młode rośliny przesadza się co roku, dorośli - co 2-3 lata.
- Rozmnażanie: sadzonki, rzadziej nasiona.
- Szkodniki: mszyce, wełnowce i przędziorków.
- Choroby: w wyniku nadmiernej wilgoci mogą wystąpić infekcje grzybicze.
- Właściwości: w warunkach naturalnych sadzonki są zapylane przez muchy padlinożerne, zwabiane specyficznym nieprzyjemnym aromatem rośliny.
Stapelia roślinna (łac. Stapelia) należy do rodzaju wieloletnich sukulentów z rodziny Lastovnevy, liczących około stu gatunków, rosnących głównie w Afryce Południowej i Południowo-Zachodniej na zboczach gór, pod drzewami lub w pobliżu zbiorników wodnych. Nazwa rośliny pochodzi od słynnego holenderskiego lekarza z XVII wieku Van Stapel. Kwiaty Stapelia od dawna stały się popularną rośliną domową, która zawdzięcza swoje wyjątkowe kwitnienie oraz łatwość pielęgnacji i uprawy.
Ale kwiat stapelii ma jedną przerażającą osobliwość - wyjątkowy zapach, wcale nie przypominający kwiatu. Zapach gnicia. Dlatego Goethe powiedział o zapasach: „Najpiękniejsze są najpotworniejsze kwiaty”. To kontrast między pięknem a zapachem rośliny przyciąga hodowców kwiatów do tego pięknego potwora stworzonego przez naturę.
Kwiat Stapelia - opis
Soczyste zszywki osiągają wysokość od 10 do 60 cm. Jego liczne, soczyste, czworościenne łodygi rozgałęziają się u podstawy, a na krawędziach zdobią duże, nieostre zęby, przez co roślina ta jest mylnie nazywana „stapelia cactus”. Kolorowe pędy mogą być zielone lub niebieskawe, czasem z czerwono-fioletowym odcieniem, który pojawia się w jasnym słońcu. Kolba nie ma liści. Kwiaty dojrzewające, sparowane lub pojedyncze, na wygiętych szypułkach, wielkości od 5 do 30 cm, częściej umiejscowione są u nasady pędów niż na wierzchołkach i wyglądają bardzo egzotycznie, przypominając rozgwiazdy. Mogą być różnorodne lub monochromatyczne - każdy gatunek ma swoje własne piękno i własny, wyczerpujący, cuchnący zapach, który powoduje zawroty głowy.
Dbanie o zapasy w domu
Jak dbać o zapasy
Dbanie o kwiat stapelii wynika z sezonowości rośliny. Czyli np. W ciepłym sezonie komfortowa temperatura dla pochylni to 22-26 ºC, a letnie wakacje na balkonie lub tarasie sprzyjają. Wiosną i jesienią stada odpoczywają. Zszywki zimują w temperaturze nie wyższej niż 15 ºC.
Roślina potrzebuje jasnego oświetlenia z obowiązkowym codziennym opalaniem, w przeciwnym razie zszywki pochylni rozciągną się, przerzedzą i może nie zakwitnąć, tylko w najgorętsze dni w południe należy chronić pochylnię przed bezpośrednim działaniem słońca, aby się nie poparzyła. Najlepszym miejscem na pochylnię są parapety okien wschodnich lub zachodnich.
Stapelia z rośliny doniczkowej, będąc soczystą, nie wymaga obfitego podlewania ani opryskiwania. Nasiąknięcie wodą gleby może prowadzić do pojawienia się infekcji grzybiczych, aw rezultacie do gnicia rośliny. Aby temu zapobiec, podczas sadzenia pochylni na dnie garnka kładzie się warstwę drenażową keramzytu lub odłamków gliny, a roślinę podlewa się od marca do września nie częściej niż raz w tygodniu, a od października do grudnia - raz w tygodniu, w grudniu i styczniu pochylnia nie jest podlewana ogólnie.
Jako nawóz stapelia w domu preferuje mieszanki dla soczystych i kaktusów, którymi latem karmi się ją dwa razy w miesiącu. Roślina dobrze reaguje na stosowanie nawozów potasowych, które wzmacniają odporność roślin na choroby. Zimą roślina nie potrzebuje karmienia.
Przeszczep zszywek
Młode sadzonki są przesadzane corocznie wiosną, ponieważ bardzo szybko rosną na szerokość. Dorosłe rośliny przesadza się raz na dwa do trzech lat; podczas przesadzania lepiej jest usunąć stare pędy ze środka rośliny, która już nie będzie kwitła. Sadzonki wieloletnie nie muszą być naruszane przez przesadzanie - raz w roku należy wymieniać wierzchnią warstwę podłoża na świeżą i usuwać pędy ze środka rośliny. Garnek na zszywki powinien być płytki, ponieważ ich system korzeniowy jest słaby, na dnie w jednej trzeciej objętości doniczki umieszczona jest warstwa drenażowa.
Możesz samodzielnie przygotować glebę, dodając jedną część grubego piasku do dwóch części ziemi darniowej lub możesz kupić mieszankę na sukulenty i dodać do niej węgiel drzewny. Przed przesadzeniem glebę należy gotować na parze. Nie podlewaj przeszczepionej rośliny przez kilka dni.
Zapasy kwitnące
Możesz pominąć początek kwitnienia dowolnej rośliny, ale kiedy zszywki zakwitną, twój nos na pewno to poczuje. Zjawisko nieprzyjemnego zapachu kaplicy tłumaczy się tym, że roślina wykorzystuje padlinę z rodziny Calliphoridae jako owady zapylające w warunkach naturalnych i właśnie ten zapach wydaje się atrakcyjny dla much. Zapylają roślinę, a nawet składają w niej jaja.
Jedynym przyjemnym wyjątkiem jest flavo-purpurea z Namibii, która pachnie jak wosk. Ale pomimo nieprzyjemnego zapachu prawie wszystkich przedstawicieli rodzaju, wewnętrzny kwiat stapelii jest nadal popularny, ponieważ piękno, jak wszyscy wiedzieli od dawna, wymaga poświęcenia i to prawda. Wyjdź pochylnią na balkon, a jego specyficzny aromat przestanie cię prześladować. Stapelia kwitnie przez około dwa tygodnie.
Podstawowe szkodniki i choroby
Wszystkie choroby stad spowodowane podmokłą, dlatego tak ważne jest przestrzeganie prawidłowego reżimu nawadniania. Owadów, przędziorków, mszyc lub wełnowców mogą osiedlić się na zapasach - przeciwko nim stosuje się środki owadobójcze, które są sprzedawane w każdej kwiaciarni. Ogólnie rzecz biorąc, stada rosnące w naturze w warunkach spartańskich są wysoce odporne na choroby i szkodniki.
Stapelia nie kwitnie
Czasami czytelnicy zwracają się do nas z pytaniem, dlaczego akcje nie kwitną. Przyczyn może być kilka: ciepłe zimowanie, niedostateczne oświetlenie, zbyt częste i obfite podlewanie, zły skład nawozów, ich brak lub nadmiar. Odśwież zasady zwiększania zapasów w swojej pamięci i popraw swoje błędy:
- podlewać wiosną i latem raz na dwa tygodnie - ziemia między podlewaniami powinna wyschnąć do samego dna doniczki, od października podlewać kwiat raz w miesiącu, w grudniu i styczniu w ogóle nie podlewać;
- roślina powinna spędzić okres odpoczynku w chłodnym pomieszczeniu;
- nie nadużywaj nawozów, w szczególności zawierających azot;
- podłoże pod pochylnię musi być piaszczysto-gliniaste;
- zapewnić dobre oświetlenie pochylni.
Jeśli te proste warunki zostaną spełnione, możesz być pewien, że materiał zakwitnie. Z powodu niedostatecznego oświetlenia czasami zszywki żółkną u podstawy łodyg - należy je odciąć i użyć do szczepienia.
Powielanie zapasów
Rozmnażanie zapasów przez sadzonki
Sadzonki są cięte ostrym sterylnym nożem, miejsca cięcia na sadzonkach i na roślinie matecznej są traktowane pokruszonym węglem. Sadzonki są suszone przez kilka godzin przed sadzeniem, a następnie sadzone do ukorzenienia w mieszaninie grubego piasku i niewielkiej ilości drobno posiekanego torfu. Gdy sadzonka się zakorzeni, przesadza się ją do doniczki o średnicy 7 cm w mieszaninie gleby złożonej z lekkiej darni, grubego piasku i ziemi liściastej w równych częściach z dodatkiem garści węgla drzewnego.
Powielanie zapasów przez nasiona
Aby zebrać nasiona pochylni, musisz poczekać, aż owoc dojrzeje przynajmniej rok. Dojrzałe nasiona wysiewa się w misach z lekką piaszczystą glebą. Sadzonki pojawią się za 3-4 tygodnie. Lekko wyrosłe sadzonki zanurzają się w doniczkach o średnicy 6 cm z takim samym składem gleby, jak dla ukorzenionych sadzonek. Rok później młode sadzonki przeładowywane są przesadzane do doniczek o średnicy 9-10 cm Należy wiedzieć, że sadzonki wyhodowane z nasion mogą różnić się gatunkowo od roślin rodzicielskich.
Rodzaje zapasów
Stapelia w kształcie gwiazdy (Stapelia asterias)
Nisko rosnący soczysty do 20 cm wysokości z zielonymi, czasem czerwonawymi pędami o tępych krawędziach i małych zębach. Kwiaty czerwonobrązowe z cienkimi żółtymi paskami na długich szypułkach, wszystkie z różowawo gęstymi włoskami, umiejscowionymi u nasady młodych pędów. Różnorodność zszywek gwiaździstych jest błyszcząca, bez żółtych pasków.
Giant Stapelia (Stapelia gigantea)
Soczysta bylina z silnymi wzniesionymi pędami do 20 cm wysokości i do 3 cm grubości z tępymi krawędziami w rzadkich małych zębach. Ogromne kwiaty do 35 cm średnicy na długich szypułkach z trójkątnymi, wydłużonymi, spiczastymi, lekko zagiętymi płatkami, jasnożółte z czerwonymi gęstymi włoskami, a na brzegach - z białymi długimi kosmkami. Zaletą tego gatunku jest to, że aromat kwiatu nie jest tak nieprzyjemny w porównaniu z zapachami innych gatunków.
Stapelia różnobarwna lub różna (Stapelia variegata)
Nisko rosnący soczysty do 10 cm wzrostu z zielonymi, czasem czerwonawymi pędami z tępymi krawędziami w zębach. Kwiaty - od jednej do pięciu sztuk - znajdują się u podstawy młodych pędów. Płatki są żółte, jajowate skierowane ku końcom, gładkie na zewnątrz i pomarszczone wewnątrz ciemnobrązowymi paskami lub asymetrycznymi plamkami. Kwitnie latem.
Stapelia glanduliflora (Stapelia glanduliflora)
Bylina soczysta do 15 cm wysokości z prostymi pędami o grubości do 3 cm z skrzydłowymi krawędziami w małych, rzadkich zębach. Kwiaty na długich szypułkach w ilości od jednego do trzech, z trójkątnymi spiczastymi płatkami zielonkawożółtego koloru z jasnoróżowymi paskami i plamkami, lekko załamane na brzegach z długimi białymi kosmkami, pokryte licznymi bezbarwnymi pałeczkowatymi włoskami.
Stapelia flavo-purpurea
Soczysta roślina do 10 cm wysokości. Pędy zielone, rzadziej fioletowe, z tępymi krawędziami zębów. Kwiaty w ilości od jednego do trzech, położone na wierzchołkach młodych pędów, o trójkątnych, jajowatych płatkach o spiczastych, silnie zakrzywionych brzegach, na zewnątrz gładkie i nagie, wewnątrz jasnożółte, złocistożółte, czasem bordowe, pomarszczone. Jak wspomnieliśmy, bulion ten ma przyjemny woskowy aromat.
Stapelia grandiflora (Stapelia grandiflora)
Bylina soczysta z czworościennymi pędami i rzadkimi zakrzywionymi zębami. Kwiaty duże z lancetowatymi płatkami, na zewnątrz niebiesko-zielonkawe, wewnątrz bordowe, pokryte pękami siwych włosków. Płatki są zagięte na krawędziach, które są pokryte rzęskami. Kwitnie latem, pachnie gnijącym mięsem.
Stapelia mutable (Stapelia mutabilis)
Hybryda soczysta z nagimi, silnymi pędami do 15 cm wysokości, z zębami skierowanymi ku górze. Kwiaty na długich szypułkach, płatki trójkątno-jajowate o rzęskowych brzegach, żółto-zielone ze spiczastymi brązowymi wierzchołkami w kropki i poprzeczne paski.
