Nolina: pielęgnacja domowa, wyrastanie z nasion, rodzaje i zdjęcia

Opis botaniczny

Nolina (łac. Nolina) należy do rodziny szparagów, rośnie naturalnie głównie na południu Stanów Zjednoczonych i Meksyku. Inną botaniczną nazwą rośliny jest Bocarnea, a ludzie nazywają ją „Końskim Ogonem” - ze względu na kształt i umiejscowienie liści, lub „Łapą Słonia” - dla kształtu pnia.
Indoor nolina - roślina jest zwykle krótka. To jest roślina butelkowa - pień noliny rozszerza się u podstawy. Ekspansja ta służy jako zbiornik wody, który pomaga roślinie przetrwać długie okresy suszy, a cienkie liście sprzyjają powolnemu odparowywaniu wilgoci, co czyni roślinę odporną na brak wilgoci.
Uprawa rośliny jest dość prosta. Potrzebna jest płytka doniczka, ponieważ system korzeniowy nie wchodzi głęboko - w naturze nolin rośnie na glebach skalistych. Roślinę uprawia się jako ozdobną roślinę liściastą, ponieważ kwitnienie w warunkach wewnętrznych jest prawie niemożliwe. Wygląda dobrze jak samotna roślina.

Krótko o uprawie

• Kwitnienie: uprawiana jako ozdobna roślina liściasta i nie kwitnie w kulturze wewnętrznej.
• Oświetlenie: jasne rozproszone światło przez cały rok.
• Temperatura: wiosną i latem - normalna dla pomieszczeń mieszkalnych, zimą roślinę należy utrzymywać w temperaturze 10-12 ºC, ale obniżać stopniowo.
• Podlewanie: poprzez podlewanie denne: wiosną i latem - obfite, po całkowitym wyschnięciu glinianej bryły w donicy, zimą podlewanie jest rzadkie.
• Wilgotność powietrza: normalna.
• Top dressing: Nolin nie potrzebuje nawozów, ale w razie potrzeby dodaje się roztwór nawozu mineralnego, którego stężenie jest czterokrotnie słabsze niż sugerowane w instrukcji.
• Okres spoczynku: od listopada do marca.
• Przeszczep: po okresie spoczynku: do 3-4 lat - rocznie, więcej dorosłych nolin - raz na 2-3 lata.
• Podłoże: 2 części piasku i jedna część torfu i ziemi liściastej.
• Rozmnażanie: nasiona i pędy.
• Szkodniki: wełnowce, owady łuskowate i przędziorków.
• Choroby: zgnilizna tułowia.

Zdjęcie Nolina

Dbanie o nolinę w domu

Oświetlenie

Oświetlenie przez cały rok powinno być jasne, ale rozproszone. Bezpośrednie światło słoneczne jest szkodliwe dla noliny w domu, dlatego roślina jest uprawiana na wschodnich i zachodnich oknach, a okna są umieszczone w pewnej odległości od południa. Zimą, w okresie spoczynku, Nolina potrzebuje jasnego światła, dlatego może być wymagane dodatkowe oświetlenie sztuczne.

Temperatura

Latem i wiosną, w okresie wegetacji, temperatura będzie zbliżona do temperatury pokojowej, nie ma potrzeby tworzenia specjalnych warunków. Jeśli zimą możliwe jest utrzymanie nolinu w pomieszczeniach w temperaturze około 10-12 ° C, do września temperatura jest stopniowo obniżana, przygotowując roślinę do okresu spoczynku. Jeśli zimą roślina rośnie w temperaturach powyżej 18 ° C, to nie będzie okresu spoczynku, a kwiat nolin będzie rosnąć przez cały rok. Latem roślinę można wynieść na zewnątrz, chroniąc ją przed deszczem i wiatrem. Przeciąg może zabić roślinę.

Podlewanie noliny

Wiosną i latem wody jest pod dostatkiem, ale rzadko. Jak to zrobić: garnek noliny zanurza się w pojemniku z wodą i usuwa, gdy ziemia jest całkowicie mokra, po czym nadmiar wody spływa przez pół godziny. Następnym razem trzeba będzie go podlać dopiero po całkowitym wyschnięciu całej glinianej bryły. Nasiąkanie gleby jest szkodliwe dla rośliny. Podobnie, podlewaj roślinę doniczkową nolin, jeśli hibernuje w wysokich temperaturach. Jeśli na zimę temperatura spadnie poniżej 15 ° C, to podlewaj rzadziej i dokładniej, a jeśli zimowanie ma miejsce w temperaturze 10 ° C i poniżej (okres spoczynku), nie podlewaj nolinu. Jeśli wylejesz nolin w warunkach pokojowych zimą (w niskich temperaturach), najprawdopodobniej doprowadzi to do śmierci rośliny.

Rozpylanie noliny

Opryskiwanie nie jest wcale konieczne podczas uprawy w pomieszczeniach, ponieważ opryskiwanie bardziej sprzyja zwilżaniu gleby - w naturze liście rośliny nolin zbierają rosę, która spływa do środka ujścia i wzdłuż pnia do gleby. Czasami można spryskać roślinę i przetrzeć liście noliny wilgotną szmatką. Woda powinna być miękka, osiadła lub lepiej - przegotowana.

Top dressing Nolina

Domowa nolina, nawet bez karmienia, pięknie rośnie i dość szybko, jeśli jest odpowiednio pielęgnowana. Można również karmić, ale tylko w połowie stężenia i tylko w okresie wegetacji (wiosna i lato). Do karmienia nadają się złożone nawozy mineralne, które stosuje się nie częściej niż raz na 20 dni. Przed nawożeniem roślinę nolin należy podlać, a wręcz przeciwnie, lepiej ją karmić po podlaniu rośliny.

Przeszczep Nolina

Nolina jest sadzona i przesadzana w doniczkach, które są niskie, ale szerokie, ponieważ system korzeniowy rośliny jest powierzchowny, co wynika z naturalnego siedliska rośliny - kamienistych, niepłodnych gleb. Na dno garnka wylewa się przyzwoitą grubość warstwy drenażowej, co pozwoli na odpływ nadmiaru wody. Gleba składa się z dwóch części piasku i po jednej części z ziemi liściastej i torfu. Inną opcją jest mieszanie w równych częściach liści, darni, próchnicy, piasku i torfu. Najłatwiejszą opcją jest mieszanie grubego piasku i ziemi ogrodowej w równych częściach, można dodać małe kamyki. Nolin jest przeszczepiany po całkowitym wypełnieniu doniczki przez korzenie. Rośliny w wieku do 3-4 lat przesadza się co roku, a starsze - co 2-3 lata. Rośliny sadzi się na tej samej głębokości i podlewa dopiero po 4-5 dniach.

Nolina z nasion

Noliny w domu są rozmnażane głównie przez nasiona, chociaż jest to złożony proces. Do siewu użyj mieszanki gleby złożonej z równych części torfu i piasku. Przed wysianiem nasiona należy namoczyć w wodzie lub stymulatorze wzrostu przez 1-2 dni. Następnie układa się je na podłożu w odległości 2 cm od siebie i posypuje tym samym podłożem warstwą równą szerokości nasion. Doniczkę z uprawami umieszcza się w jasnym miejscu, a nocą trzyma się pod lampami fluorescencyjnymi. Temperatura nie może spaść poniżej 20 ° C, a optymalna to 24-25 ° C. Pojemnik z nasionami noliny przykrywa się folią i od czasu do czasu wentyluje, gdy pojawi się kondensacja. Gleba jest bardzo dokładnie nawilżana, aby nie wysychała, ale też nie została zalana wodą. Sadzonki pojawią się w ciągu miesiąca. Kiedy stają się silniejsze, zanurzają się w oddzielnych doniczkach w glebie, co zostało opisane powyżej w akapicie „Transfer”.Opiekuje się nimi jak osobnikami dorosłymi.

Powielanie noliny przez pędy

Kwiat Nolin rozmnaża się również przez pędy. Najpierw należy ostrożnie oddzielić proces boczny, po czym sadzi się go w doniczce z podłożem z równych części wermikulitu, piasku i torfu. Musisz zrobić mały otwór kołkiem w podłożu, umieścić zraz w tym otworze i lekko docisnąć glebę wokół zrazu. Pojemnik z rośliną umieszcza się w jasnym, ciepłym miejscu (około 24-25 ° C), przykrytym szklanym słojem. Słoik jest od czasu do czasu wyjmowany, doniczka jest wentylowana, gleba jest opryskiwana. Kiedy Nolina ma kilka nowych liści, słoik jest usuwany, a roślina jest stopniowo pielęgnowana jako dorosła roślina.

Choroby i szkodniki noliny

Nowe liście Noliny stają się małe i blade. Najprawdopodobniej są to konsekwencje uprawy przy niedostatecznym oświetleniu w wysokich temperaturach.

Końce liści Noliny brązowieją. Jest to powszechny problem występujący w pomieszczeniach w wielu roślinach. Powodem jest zbyt suche powietrze w pomieszczeniu.

Pień Noliny staje się cienki. W nolinie dzieje się tak, podobnie jak w innych roślinach butelkowych, z powodu nadmiernej wilgoci. Jeśli podlewanie jest częste, a gleba między nimi nie ma czasu na wyschnięcie, pień staje się cienki, ponieważ nie gromadzi wilgoci jako niepotrzebnej. Aby pień miał kształt butelki, konieczne jest, aby ziemska śpiączka całkowicie wyschła między podlewaniami.

Pień Noliny gnije. Przyczyną jest nadmiar wilgoci w glebie, zbyt częste podlewanie. Warto podlewać tylko wtedy, gdy gleba jest sucha.

Szkodniki Nolina. Rzadko atakują go szkodniki, ale może zaatakować wełnowca, owad łuskowy lub przędziorek. Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo uszkodzenia, wilgotność nie powinna być niska, a liście należy od czasu do czasu przecierać wilgotną szmatką.

Rodzaje Nolina

Nolina longifolia / Nolina longifolia

Inną nazwą botaniczną jest Beaucarnea longifolia. Na naszym terenie uprawiane są w szklarniach, ponieważ stworzenie odpowiednich warunków w mieszkaniach jest niezwykle trudne. W naturze gatunek ten reprezentowany jest przez drzewa o potężnym pniu pokrytym korkową korą. Stare liście wysychają i opadają wzdłuż pnia, tworząc w ten sposób rodzaj spódnicy. Kwitnie licznymi białawo-kremowymi kwiatami, które znajdują się na dużym kwiatostanie wiechowym.

Nolina lindheimeriana

Podobnie jak inne gatunki, ten ma drugie imię - Beaucarnea lindheimeriana. Gatunek ten praktycznie nie ma pnia, a liście są cienkie i długie, ale bardzo trwałe. Ludzie nazywają tę roślinę „koronką diabła”. Ten widok jest prawdopodobnie najniższy. Kwitnie małymi kwiatami na małych kwiatostanach wiechowatych. W kulturze występuje tylko w szklarniach i ogrodach botanicznych.

Nolina matapskaya / Nolina matapensis

Znana również jako Beaucarnea matapensis. Przedstawiciele tego gatunku są wyżsi niż nolina Lindemeira, ale nadal są uważani za rośliny niewymiarowe - osiągają nie więcej niż 2 m wysokości. Stare liście wysychają i zwisają, tworząc na pniu coś w rodzaju spódnicy. Kwiaty są żółto-białe, zebrane w duże kwiatostany wiechowate. Ten gatunek nie jest uprawiany w pomieszczeniach.

Nolina recurvata

Inna nazwa Beaucarnea recurvata. Pień ma kształt buteleczki, rozszerzający się w kierunku podstawy, w warunkach naturalnych osiąga 10 m wysokości, aw warunkach wewnętrznych do 2 m. Liście są długie, wąskie, liniowe, rosnące u szczytu pnia, tworzące rozetę; i powiesić. Liście noliny są ciemnozielone, skórzaste w dotyku, dorastają do 1 m długości i do 2 cm szerokości, a pień z czasem staje się nagi w dolnej części. Liście są wykorzystywane jako surowiec do produkcji sombrero i koszy. Praktycznie nie kwitnie w warunkach wewnętrznych, w naturze kwitnie kremowymi kwiatami, które znajdują się na kwiatostanie wiechowatym.