Każda dobra gospodyni domowa powinna mieć na parapecie garnek z agawą. Na wszelki wypadek: oparzenie, skaleczenie, otarcie ... Ale nigdy nie wiadomo, co może się stać w domu! A aloes to cała apteka, pomaga w różnych problemach. Nic dziwnego, że jedną z popularnych nazw agawy jest runnik, czyli uzdrowiciel ran. Zalety aloesu, które trzy tysiące lat temu uczyniły go popularnym środkiem leczniczym i kosmetycznym, nie straciły dziś swoich wspaniałych właściwości. Dlaczego agawa jest tak cenna?
Posłuchaj artykułu
Stulecie, rannik, aloes lub aloes
Naukowa nazwa to Aloe arborescens, wiecznie zielona roślina z rodziny Asphodelic. W naturze dorasta do 4-5 m wysokości, w warunkach pokojowych - nie więcej niż metr. Łodyga jest wyprostowana, rozgałęziona, liście są liniowo-lancetowate, mieczykowate, niebieskawo-zielone, gładkie, mięsiste, kolczasto-zębate wzdłuż krawędzi, osiągające 65 cm długości i do 15 cm szerokości przy pniu. Liście tworzą rozety o średnicy do 80 cm. System korzeniowy jest włóknisty, silnie rozgałęziony. W warunkach naturalnych kwitnie niezwykle rzadko (agawa - bo kwitnie raz na sto lat), w domu - prawie nigdy.
Ojczyzna - południowa Afryka i jej wschodnie wybrzeże. Historycy twierdzą, że nawet w starożytnym Egipcie aloes był częścią płynu do balsamowania zmarłych, a Kleopatra z powodzeniem stosowała go do pielęgnacji skóry i włosów. Roślina była popularna w starożytnej Grecji, Indiach i Cesarstwie Rzymskim. Awicenna sam przygotowywał swoje leki na bazie soku z tego rodzaju aloesu. Drzewo aloesowe zostało sprowadzone do Europy przez Arabów na samym początku XVIII wieku i niemal natychmiast zdobyło zaszczytne miejsce wśród wszystkich znanych roślin leczniczych i nadal je zajmuje.
Przydatne właściwości drzewa aloesowego
Jako surowiec dla przemysłu farmaceutycznego wykorzystuje się dolne i środkowe liście rośliny o szerokości 1,5 cm, z których ekstrahuje się sok, który z kolei odparowuje, aż do pozostania kryształków, z których powstaje proszek saburowy, z którego powstają syropy , ekstrakty i inne postacie dawkowania. Sam Sabur w dużych dawkach wykazuje silne działanie przeczyszczające, w niewielkich ilościach stosowany jest w celu pobudzenia apetytu. Ale korzystne właściwości aloesu na tym się nie kończą.
Zakres zastosowania drzewa aloesowego w medycynie tradycyjnej jest bardzo szeroki. Na przykład, zewnętrznie świeży sok z tej rośliny służy do ropnych ran, owrzodzeń troficznych, oparzeń, do płukania jamy ustnej, gardła i dziąseł; wewnątrz - w celu poprawy odporności i przewlekłego zapalenia żołądka. Stosowany jest jako okłady przy chorobach skóry (toczeń, egzema, zapalenie skóry głowy, gruźlica skóry).
W przypadku przewlekłych i ostrych chorób przewodu żołądkowo-jelitowego, a także po chorobach zakaźnych i innych wyniszczających, przepisywany jest syrop z drzewa aloesowego z żelazem. Ekstrakt z agawy stosuje się przy zapaleniu spojówek, zapaleniu powiek, zapaleniu rogówki, zaćmie, zapaleniu tęczówki i innych chorobach oczu; z chorobami ginekologicznymi (w szczególności przy braku miesiączki), przewlekłym zapaleniem błony śluzowej żołądka, wrzodem dwunastnicy, astmą oskrzelową.
W medycynie ludowej agawa jest również stosowana jako lekarstwo na przeziębienie, bóle głowy i zębów, jęczmień, a także na bezsenność, świerzb, grzybicę. Zmieszając posiekane liście aloesu z miodem i kaszą, otrzymujesz eliksir zwiększający odporność w przypadku zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i gruźlicy płuc. Balsamy z wodą rozcieńczoną sokiem z aloesu leczą ropnie, oparzenia i skaleczenia, łagodzą swędzenie i obrzęki po ukąszeniach owadów. Ekstrakt z wody aloesowej może być z powodzeniem stosowany jako tonik do skóry tłustej, odwodnionej. Jak zrobić maskę aloesową.
Istnieją oczywiście przeciwwskazania do stosowania aloesu. Na przykład nie zaleca się stosowania preparatów z aloesem dla kobiet w ciąży, dla osób z chorobami wątroby i pęcherzyka żółciowego, a także dla krwawień z hemoroidów i macicy. Osoby po czterdziestce, zwłaszcza te z nadciśnieniem, powinny zachować ostrożność stosując aloes jako lek. Nie bierz domowego soku z aloesu przez długi czas, czyli dłużej niż miesiąc. To być może wszystkie zastrzeżenia.
Dżungla krzyczała, śpiewała bez przerwy, bijąc w dzwony liany,Głową w dół - papugi dokuczały wiszącym małpom do góry nogami.
Wirowały okrągłe tańce par. Wąż płynął, drzewny sok rozlał się,
a płonący - pachnący geniusz - aloes to potworny kwiat.
Szła dziewczyna: odrzucała winorośl, jej czarne oczy błyszczały biało.
Zauważyłem aloes i go zerwałem. Tylko rosa spryskana fajerwerkami.
Z kolczykiem w nosie, kiwając w zamyśleniu głową, wyciągając liliowe usta
I odrywając płatki olbrzyma, zastanawiała się głośno: przyjdzie czy nie?
Czy nie kocha, kocha? ... Och! znieść taki kolejny kwiat - nie ma wielkiego smutku.
Dowolny kwiat, ale nie aloes: kwitnie tylko raz! Za sto lat. Novella Matveeva
